*அறிவியலும்* சரிபாதி அதில் *நம் பிக்கை*
அதுவுமொரு சரிபாதி *மதத்தில் உண்டாம் !*
அறியாமல் இதைப்பலரும் புரியா மல்தான்
அடுத்தவரும் பிறர்மதத்தை விமர்சித் தேதான்
வறியதுதான் தன்மனமும் அறிவும் என்றே
மற்றவர்க்கு மெய்ப்பித்தே தங்கள் வாதம்
சரியென்றே சாதிக்கும் சழக்கர் தம்மைச்
சரிசெய்யும் முயற்சியிலே *இறையே தோற்கும் !*
மதத்தைநுனிப் புல்மேயும் *ஆடாய் மேய்வோர்*
*மதவாத நம்பிக்கை* பொய்யே என்பார் !
மதவாதம் *நம்பிக்கைக் குரிய தென்போர்*
மதத்திலுள *அறிவியலை* ஏற்றல் நன்றே !
மதம்,எதிலும் தப்பில்லை ; *தன்ம தந்தான்*
*மன்பதையில் பெரிதென்பா ரிடமே தப்பாம் ;*
இதையுணர்வார் எம்மதமும் சம்ம தந்தான்
என்றேற்பார் ; ஏற்காதார் மனிதம் இல்லார் !
*ஆதிமதம் சைவம்* என்றும், அதிலி ருந்தே
அடுத்தமதம் *வைணமும்* வந்த தென்னும்
நீதியதற் கோர்நிகழ்வாய் ஒன்றைச் சொல்வர் !
நீறணிந்தோன் *அடி–முடியைக்* காண்ப தற்கே
*மாதவனால், பிரம்மா* வால் முடிந்த தில்லை !
மாந்தர்க்கே இதுசொல்லும் புத்தி என்ன ?
சேதியிதை அறிந்தவர்கள் *ஓர்ம தத்தைத்*
தெளிவாகப் புரிந்திடவே முடியா(து) அஃதே !
*விஞ்ஞானி* யால்கூடப் பலவற் றுக்கே
விளக்கங்கள் தரமுடிவ தில்லை ; மேலும்
*அஞ்ஞானி* யால்கூட எல்லா வற்றின்
*அடிப்படையை* ஆய்ந்துரைக்க இயல வில்லை !
*மெய்ஞ்ஞானம்* என்பதுவும் அஞ்ஞா னிக்கும்
விஞ்ஞானி யார்க்குமென்றும் தெரியு மென்றால்
*பொய்ஞ்ஞானம்* அதுவாகும் என்றே பாரில்
புரிந்ததுதான் *முழுமனிதம்* ஆகும் கண்டீர் !
முழுமனிதம் என்றெவரும் தன்னைத் தானே
மொழிந்திடவும் இயலாதாம் என்னும் போதே
*முழுக்கடவுள்* யாரென்னும் விளக்கம் தோன்றும் ;
முழுக்கடவுள் யாரென்றே உணர்ந்த பின்தான்
முழுமனிதம் தானல்ல என்னும் உண்மை
முற்றாக ஒருவருக்குப் புரியும் என்றால்
முழுமனிதம் முழுக்கடவுள் *எனும் ரண்டும்*
முடிவினிலே *ஒன்றென்னும்* ஞானம் தோன்றும் !
. *பாதாசன்*
