முகமறியா இளவயதில் தந்தையைநான் இழந்தேன் !
மூவேழு நால்வயதில் அன்னைதனை இழந்தேன் !
நகர்ந்துவந்த ஐம்பத்தெட் டாம்வயதில் இல்லாள் ;
நல்லாளை இழந்துவிட்டு நான்தனியன் ஆனேன் !
இகவாழ்வும் மனையாளின் மறைவுக்குப் பின்னே
எனக்கில்லை என்றாக்கி இறைவைத்த போதும்
அகவாழ்வை எனக்களித்தே ஆறுதலைச் சொன்ன
அதனருளை என்னவென்றே அடியேனும் சொல்ல ?
பெற்றபிள்ளை இருந்தாலும் உற்றத்தார் என்போர்
பெயரளவில் சிலரிருந்தும் , சுற்றத்தார் தாமும்
சுற்றியிருந் தாலும்,அத் தாய்,மனைவிக் கீடாய்ச்
சொல்லுதற்கே இயலாதாம் என்கின்ற நிலையில்
ஒற்றைமர மாய்த்தனித்தே வாழுகின்ற சூழல்
உலகத்தில் ஒருவருக்கும் வந்திடக்கூ டாதே !
கட்டையிலே போகும்வரை தனிமையிலே வாழும்
கொடுமையது கடுமையென்றே அனுபவம்சொல் பாடம் !
தனிமையிலே வாழ்ந்திடுமோர் நிலைநமக்கே வரினும்
தலைவிதிதான் அதுவென்றே தவித்திடவே வேண்டாம் !
தனிமையதும் இனிமைதரும் என்பதற்குச் சான்றாய்த்
தமிழ்நம்மோ டிருக்கையிலே பிறகுண்டா தனிமை ?
இனியெனக்குச் சாவுவந்த பின்னாலும் தமிழே
என்னோடு காலமெலாம் தொடருமெனும் போது
தனிமையினிலே நானில்லை ; தமிழோடு வாழத்
தவமென்ன செய்தேனோ ? இறையுனக்கே தெரியும் !
இனிமேல்நான் விடுகின்ற மூச்செல்லாம் தமிழே !
எண்ணுவதும் எதையும்நான் பண்ணுவதும் தமிழே !
தனியேன்நான் அல்லன்; என் உயிர்நண்பன் தமிழே !
தமிழ்மீது பற்றுள்ளோர் ; பாசமுள்ளோர் மட்டும்
இனியெனக்கே உறவுகளாம் ; இவர்களுடை வாழ்த்தே
எப்போதும் ஊக்கத்தை ஆக்கத்தைத் தரும் !
கணியன்பூங் குன்றனார் கருத்துரைக்கு மாற்றாய்
கழறுதமிழ் ஊரென்னூர் ; தமிழ்கற்றோர் கேளிர் !
*பாதாசன்*
*அருஞ்சொல் விளக்கம் :-*
கழறுதமிழ் : பேசுதமிழ்
கேளிர் : நண்பர்
